Thursday, November 17, 2005

هزاره خاك


به گمانم همه جا خواب نم آلود خمار
به گمانم لب آن سيم سه تار
به گمانم ته آن غصه آواي پسر بچه چوپان
به گمانم سر اين كوچه و آن
به گمانم دل من جا مانده
به گمانم به همان دم كه صدايت رفت و بريد
به گمانم ته بن بست صفا
به گمانم اول كوي ليلا
يا چه دانم به گمانم ته آن
به گمانم دل من جا مانده
به گمانم ته چاه اندوه
به گمانم لبه طاق پر از خاطره خنده و خواب
سايه ام خنده كنان سوي سراب
با جهش و شادي و شور رفت كه رفت

1 comment:

Anonymous said...

salam aghai shaer,shereto doost dashtam.