این است مارکوزه من

سوتین قرمزت را به دور کپنهاک وجودی ات می پیچم و سیگاری چاق می کنم و انتهای ستارخان به فضل الله میرسم و میوه های کاندوم ها را برای بچه های سرچهار راه میبرم و می گویم اینها را عرش کبریایی برای شما پیشتاز کرده و نیم چرخی می زنم از بالای سینه های آویزان آنسوی ویترین این کیس تپل و به بچه ها چشمکی می زنم و مارکوویچ انتهاییم را پیچ و تابی می دهم و دنبال مکان خصوصی لیلی و مجنون می گردم و یک تف می اندازم به زمانه ای که آدم در آن دنبال چهار تا دیوار بگردد که آلتش را با خیال راحت در آورد و به هستی نشان دهد و بگوید این بازمانده همان گهی است که با بار آورده ای ودر انتهای این شیخ فضل الله به عرش کبریایی نزدیکتر می شوم و می روم داخل باقر خان که از نژاد سفیدان است و ما هم که برنزه استالینی دوست داریم و دنده عقب می رویم به میدان کاج و درد می کند بدجور طوری که دستی بکشم سوی مستی و برای باقی مانده هستی قفل و زنجیری بسازم از گیسوی پریشان یار و سشوار

عشق ترش

باز خوش به حال آدم که حداقل با سیب سرخ حوا روی زمین افتاد
روزگار مردمان هم نسل ما روزگار سیب کال است و عشق ترش

پارا داف

بعضی وقتها آدم از اینکه بقیه را خوشحال کرده خوشحال می شود و بقیه هم از اینکه بنظر آنها آدم موفقیتی کسب کرده

دنیای جالبی است

به یک بار تجربه کردنش می ارزد

پی نوشت: دوستان نیروی انتظامی کون خودتان را با این طرح های جهادی پاره کنید.ببینم می توانید شب که می روید خانه زنتان را از زیر بقیه بیرون بکشید یا نه.حالا هی گیر بدهید به دو تا تار موی این موجودات لطیف

دماغ کش

عشق جایی میان کشیدن دماغ تو یا خواندن ناتوردشت سلینجر یا نفس نفس های میان بوسیدن توست
شاید هم جایی حوالیه چانه کشیده ات باشد
بهر حال سوسیالیسم هم جایی برای پوپولیسم می گذارد چه برسد به دل من و لبخنده های تو

پی نوشت: با بروبکس رفتیم استادیوم!تمرین دموکراسی کردم آن هم در اقلیت مطلق!همه ورزشگاه استقلالی بودند و تنها کسی که آخرش می خندید من بودم

پی نوشت 2: دایره لغوی زبان در استادیوم از 4 کلمه تجاوز نمی کند

پی نوشت 3:ارشدمان هم که خوب شد.رویمان پیش خودمان سفید

به به

آدم ها دو دسته اند.یک دسته آنهایی هستند که با تمام آشغال بازی هاشان جزو آدم های پاک حساب می شوند و دل خواباندن یک کشیده نا حق را ندارند و دسته دوم آنهایی که بر خلاف پاکی ظاهری ای که به خودشان ماله می کشند همان گهی هستند که می دانی.من شخصا جزو دسته اول بودن را ترجیح می دهم.در ضمن فکر انواع دیگر انسانها را هم از سرت بیرون کن دوست من!زندگی همین گهی است که می بینی و اسپری خوشبو کننده هم نقش ماله را دارد.حالا یک به به کامل خالی کن توی چاه فاضلاب

پی نوشت: بعضی ها چقدر تاپاله باقی مانده اند.اصلا به قیافه شان نمی خورد که پوشک ببندند اما بدتر از آن منتظر پودر بچه هم می مانند.ما را بخیر و شما را به سلامت!قربان همه بچه های ریش دار

آخرین کار

پی نوشت: از دوستان برقی تقاضا می شود که بیاین بشینین ببینین طرف چی میگه .این همه به فکر آخرتتون بودین بیاین به درد دنیاتون می خوره

میعاد در لجن

من تمام حجم شش هایم را پر می کنم از چند هزار اکسیژن دوست داشتنی
و یادم را فراموش می کنم
برای احساس کمی بهتر ، عطر چند شاخه گل یاس من را بس است
اینجا در شبانه های فکر من ، بر پاره پاره های خون آلود میدان افکار ، گل یاس می زاید
گل یاس می ماند
حتی اگر تو نباشی


پی نوشت: الان چهل و چهار ساعت است که نخوابیده ام و خوابم نمی برد.فکر کنم اینسامنیا گرفته ام

پی نوشت2:برای بار فلانم شب های روشن را دیدم.جواب میدهد اساسی

هدیه ای به دوستان

خوب اینم آخرین کار پوستر من.تقدیم به دوستان دانشکده بخصوص موری که شب شعر رو میذاره

فلسفه وجودی یک آینه سقفی

یک روز یک آدم معمولی بطور تصادفی از داخل آینه سقفی بزرگی که آسمان را گرفته بود خودش و آدم های اطرافش را دید.صحنه خنده دار و حزن آلودی بود.مجموعه ای از حرکات در هم که میانگین آن همین سکونی بود که حالا او را در بر گرفته بود و یک چرخ بزرگ که با این حرکات در هم می چرخید و برای یک مرد چاق یک صفحه موسیقی را می چرخاند


پی نوشت: من حالم خوب است
پی نوشت 2: تمام تلاشم را جمع و جور کردم که این افسردگی لعنتی را دک کنم
پی نوشت 3: دلم برای پی نوشت گذاشتن تنگ شده بود

پیتزای قرمه سبزی

چکمه های ساق بلند ، سوتین های بی بند ، دماغ های سر بالا ، صندوق رفع بلا ، ذخیره های ارزی ، محمود آل نبی ، سردارهای قلابی ، امنیت روانی ، با چادرای ملی ، پروتز سینه ها ، شیر مادر! بچه ها! ، بچه حاجی ، بی ام و ، کاندومای میوه ای ، دبی ، عباس قادری ، آزادی های تخمی ، نهار و شام کیک زرد ، صبحانه عرق دینی ، حلیه المتقین ، افتخار مسلمین ، سکس پولی؟ وب میدی؟ چت میکنی بام بیبی؟ ، شاخص کل سهام ، پیرو خط امام ، دکتر قلب نمی خوایم ، جراح فک و بینی ، آدمای دوزاری ، دفترای ادواری ، صبح ها دعای ندبه ، شبها زری قلنبه ، قلیون سیب زمینی ؛ تیست هلو با دیزی ، سوفله غاز نذری ، نجابت ایرونی ، پرده های گلدوزی ،کریستال حبه ای ، انرژی هسته ای ، توسعه صنعتی ، اونم به سبک چینی ، زندگی های قرضی ، قرص برنج ، اکستاسی ، دموکراسی دینی ، پیتزای قرمه سبزی

شازده کوچولوی نوستالژیک من

خوشبختی شازده کوچولو نسبت به من در این است که شازده کوچولو یک اخترک کوچولو داشت که دو آتشفشان روشن و یک آتشفشان خاموش داشت و می توانست روزی چهل و هفت بار غروب خورشید را تماشا کند اما من مجبورم در سیاره هایی که به آنها سفر می کنم زندگی کنم.شباهت هایمان زیاد است اما شاید اساسی ترین شباهتمان این باشد که خام تر از آن بودیم که راه دوست داشتن گل ها را بدانیم


پی نوشت:این کتاب بشدت من را یاد وحید می اندازد.به یاد خودم می اندازد