Monday, December 26, 2005


حوصله هیچ چیز را ندارم
متنفرم که اینجا ژست افسردگی بگیرم
آنهایی که من را می شناسند می دانند
اکنون زمان جرقه من است
و خاکستر
تا دوباره خندان شدن نمی نویسم
شاید فردا
شاید هفته دیگر
نمی دانم
اما جواب؛ هرگز نخواهد بود

1 comment:

Anonymous said...

سلام دوست خوبم !
احساست رو درك ميكنم . گاهي چنين است كه آدمي پر از آزردگي ميشه و خوشحالم از اينكه نيمخواي افسرده باشي . اين يعني تلاش براي بودن بودني مفيد و از نوع « آگاهانه بودن » ..... اميد كه هر چه زودتر خندان بشي و پر از انرژي و نشاط و يقين دارم كه اين زمان دير نخواهد بود .... دلشاد و پاينده باشي نازنين