Tuesday, June 21, 2005

نمایش خانه حاجب الدوله




سوافاژ ها بهم ريخته
پرده اي در كار نيست
كارگردان وقيحانه با پرده گشوده دكور را عوض مي كند
استاد ها كر شده اند
بتهوون مرده است
سياه پوشان حدقه را از كره چشم آزاد مي كنند
من مي مانم و روياي در ذهنم
...كاش 1984 فقط يك كابوس نگاشته شده بود

3 comments:

Anonymous said...

این رویای 26 ساله همه ایرانیان است. کاش.........

Anonymous said...

kheyli ziba va tasir gozar bood...vaghean nemidoonam chi begam! .....

Anonymous said...

kash hame chiz ye kaboos bood va tamam mishod!