فلاش بك

امروز داشتم كمد اتاقم را مرتب مي كردم كه در شلوغي انتهاي آن دفترچه كوچكي را پيدا كردم كه حدودا 2 سال پيش مينيمال و جمله هاي كوتاهي در آن مي نوشتم.شروع كردم به خواندنش و جالب اين بود كه اگر خط خودم نبود فكر نمي كردم كه اينها را من نوشته باشم.شايد بخاطر حافظه ضعيفي است كه دارم.يكي از آنها را برايتان مي نويسم

چقدر خوب است كه دوست ماشيني ما هر وقت كه مي خواهيم چيزي را از بين ببريم مي پرسد

ARE YOU SURE?

او هم مي داند كه آدم ها گاهي نمي دانند كه چرا پاك مي كنند