لطفا به من آرامش بده.لطفا.دیگه نمی تونم.دیگه نمی تونماگه هستی.اگه وجود داری.لطفا نذار انقدر رنج بکشم
واقعا این آخرین قدرتمه.طاقتش رو ندارم
چرا اینارو دارم اینجا می نویسم
احمق شدم.فکر می کنم تو وبلاگ من رو می خونی
جدا هستی؟کاش یکی می دونست
پی نوشت بعد از یک روز : مثل اینکه واقعا وبلاگم رو می خونی!دیشب خیلی خوش گذشت.مرسی
3 comments:
خوش به حالت..!
مهران نمایشگاه دوسالانهء مجسمه رو دیدی تو موزه هنرهای معاصر؟!... تو یکی از اتاقکایی که با پرده مشکی درست کرده بودن، یه مجسمه بود، خود خود خود خود صداهای زیرزمینی بود!... موسیقی بک گراند هم تداعی زیرزمینی ها رو دو چندان می کرد!... کلی یاد وبلاگت افتادیم... اگه ندیدی حتمآ برو ببین! 0
سلام خیلی باحال مین وی سی
قد خودتو بدون
و اینکه بابا خیلی بآلی
همین.
Post a Comment