چند شعر واژه!در مورد زندگی

اول: خصوصیت اصلی زندگی این است که هر چند وقت یکبار به خودت می گویی این را می گویند زندگی و بلافاصله از خودت می پرسی که پس من قبلا چه گهی می خوردم
دوم: هر وقت فهمیدی که قشنگی زندگی به سر و کله زدن با بدبختی است و نه در انتظار خوشبختی بودن ، آن موقع برگ برنده را توی خشتکت داری
سوم: مفهومی در زندگی وجود دارد به نام دی سیه زندگی.هر وقت که دی سیه زندگی به سمت فاک برود بهتر است که به هر کار اخلاقی وغیر اخلاقی دست بزنی تا بیاوریش بالا وگرنه فاتحه ات خوانده است
چهارم: انفراد یک اصل اساسی است.زندگی مثل پروژه کارشناسی ارشده که نمیشه مشترک برداریش و آخرش هم تکی باید ازش دفاع کنی
پنجم: با توجه به نکته چهارم ، هر گهی که فکر می کنی درست است را بخور چون تو هستی که داری اون گه رو می خوری
ششم: زندگی را نباید جدی بگیری؛زندگی مثل یک آدم بی ظرفیته!هر وقت جدیش بگیری دهنت را صاف می کند
هفتم: باید یادت باشد که اولین کسی که قراراست به تو حال بدهد دقیقا خودتی.در نتیجه برای خودت کلاس بگذار.از نسکافه خوردنت تا لباس پوشیدنت تا ریش زدنت ، همه کارهای شخصیت را به منظور حال دادن به خودت انجام بده

پی نوشت: باقیه نکات رو یه وقت دیگه می نویسم،امیدوارم به کارتون بیاد یا حداقل بتونین یه دیدگاه جدید رو هم تجربه کنین
پی نوشت 2: اولین کلاس آدم بعد از 9 ماه با شریف شروع بشه خیلی بده! انگار که به یه دختر باکره 9 ساله تجاوز بشه