فلسفه وجودی یک آینه سقفی

یک روز یک آدم معمولی بطور تصادفی از داخل آینه سقفی بزرگی که آسمان را گرفته بود خودش و آدم های اطرافش را دید.صحنه خنده دار و حزن آلودی بود.مجموعه ای از حرکات در هم که میانگین آن همین سکونی بود که حالا او را در بر گرفته بود و یک چرخ بزرگ که با این حرکات در هم می چرخید و برای یک مرد چاق یک صفحه موسیقی را می چرخاند


پی نوشت: من حالم خوب است
پی نوشت 2: تمام تلاشم را جمع و جور کردم که این افسردگی لعنتی را دک کنم
پی نوشت 3: دلم برای پی نوشت گذاشتن تنگ شده بود