یاد باد آن روزگاران یاد باد

جام صلح ملل را نوشیدیم

در کرانه ای که هفت دریا در هفت کوه وسعت داشت

نوروز را خواندیم

در سفره ای که جایگاه شراب بود و شور

و سوختیم در شراره های کین

که همواره سوزانده است هر چه آبی است

پی نوشت: چند روز شیراز بودم.جای همه خالی.کنار دوستانی که دیگه فقط

یه سال دیگه توی دانشگاه کنارشون هستم و دیدن تمام گذشته و بی نظیر بودن

شیراز همه باعث شد که این سفر به یاد ماندنی بشه