برای یک رز سوخته

بعضی مواقع بشدت انسان های معتقد را درک می کنم.آن وقت هایی که هیچ کاری از دست آدم بر نمی آید.این جور وقت ها آدم دلش می خواهد یک باغبون مهربانی که اسمش را خدا می گذاریم باشد و کارها را راست و ریس کند.اما فکر کنم بهترین کار این باشد که آدم خودش را شبیه ژله کند که به باغبون نیازی نداشته باشد.بهر حال امیدوارم همچین باغبونی وجود داشته باشد چون گلی مثل تو نیاز به رسیدگی دارد

برای تک مخاطبی که دوستش دارم

اگر گراز تبدیل می شود به دوست داشتنی حیوان زندگی ات مطمئن باش که عاشق شده ای

همیشه سن ایچ باش

زندگی این روزها مثله یک آب پرتقال خنک می ماند

هر چقدر هم که هوا گرم باشد وقت خوردنش آدم لذت می برد

همیشه سن ایچ باش

برای ایکارو

شاید اگر نمی رفتی سال به سال هم همدیگر را نمی دیدیم

حالا که می روی این جای زمین خیلی سبک می شود