کاش وسط اقیانوس آرام بودم...توی یکی ازین جزیره هایی که نا شناخته است البته اگه هنوز مونده باشه...می دونم که خیلی می ترسیدم؛

می دونم که چقدر سخت بود کنار اومدن با سختی هاش

اما یه چیز خیلی خوب داشت.اونم این بود که می تونستم سبزیه درختای توهم رفته رو ببینم.می تونستم شن های ساحل رو مثله طلا دوست داشته باشم.

می تونستم حتی یه ذره آروم باشم.هیچ وقت تا حالا نصف شب تو خیابون الکی قدم زدی؟

مخصوصا ازون نصفه شبای برفی که بقیه وقتی صبح پامیشن می بینن همه جا سفیده.آره من تجربه

کردمش.شاید تنها وقتی بود که توی همین محیط دوروبرم احساس کردم خالی ام

گوشام رو میذارم رو زمین؛یه صدایه دیگه از پایین میگه:اینجا خیلی آرومه.اما تو باید اون بالا

پیداش کنی....با خودم میگم چه جوری...انگار تمام زندگیم گمشده...اما باید دوباره پیداش کنم حتی اگه توی مطمئن ترین موزه ها باشه

صدای دوم

خیلی وقتا آدم یه کارایی می کنه که بعدش نمی دونه واقعا چرا اون کارو کرده

.اما اگه خوب گوش بدی یه صدای زیر زمینی میگه که هر کارت یه پشتی داره

خیلی چیزا می تونه باشه مثله پیشرفت؛اثبات خود؛عشق؛خودخواهی؛لجبازی؛رقابت؛حسادت؛ایمان؛باور؛راحت طلبی؛نفرت؛جلب توجه؛یا خیلی چیزای دیگه

تا حالا فکر کرده بودی که خیلی چیزایی که ممکنه الان برامون یه عالمه دغدغه باشه ممکن بود الان اصلا فرقشون رو با دسته بیل نفهمیم

یهجور مارمولکه خوراکیه orkut مثلا اگه تو توی یه قبیله وسط صحرای کالاهاری بدنیا اومده بودی فکرمی کردی که

موبایل یک لحظه هم فکر نمی کردی GPRS یا مثلا اگه الان تو توی رواندا بودی به سیستم

اما الان برای خودت مهندس شدن رو هدف قرار میدی؛اون موقع شاید به تنها چیزی که فکر می کردی این بود که قدت بلنده یا کوتاهه؛باید بکشی یا کشته بشی

!!!خوب که گوش می کنم می بینم که یه صدایی از دل خاک می گه پشت فکرات رو تمیز کن

اولین صدا

صداهای زیادی توی دنیا هست.خیلی وقتا این صداهای متداخل خودشون رو حذف می کنند.خیلی وقتا هم من و تو نیاز به سکوت داریم. شاید برای تو هم پیش بیاد که یه روز تمام صداهای زیادی رو حذف کنی

اون موقعه که صداهای زیرزمینی رو می شنوی

اولین قدم اینه که بخوای قایقت رو برسونی به گوشه رود خونه

:اون وقته که اولین صدا رو میشنوی که میگه
زندگی با تمام صداهاش برای تو که اون بالایی حرکت داره
باید نگاه کنی
باید بشنوی...وباید خودت حرکت کنی...توی رود خونه، خودت شنا کن